ในขณะที่เรากำลังลังเลมีเด็กคนอื่น ๆ ที่กำลังเรียนอยู่และกำลังก้าวไปข้างหน้าอย่างไม่หยุดยั้ง

ผมเคยเกือบยอมแพ้...
จนวันที่ค้นพบ "ความจริง" ของการเรียนเลขให้เก่ง

เชื่อไหมครับว่าครั้งหนึ่ง ผมเคยนั่งจ้องโจทย์เลขแล้วในหัวว่างเปล่า เหมือนที่น้องๆ หลายคนเป็น ผมเคยรู้สึกว่าตัวเองหัวช้า ไม่เก่งเหมือนเพื่อน เคยแม้กระทั่งคิดว่า "เราคงไม่มีพรสวรรค์ด้านนี้" ทุกครั้งที่เห็นข้อสอบ ผมจะเข้าไป "นั่งคิด" ว่าจะเริ่มยังไงดี? จะใช้สูตรไหน? เอ๊ะ... แบบนี้จะใช่ไหมหนอ? สุดท้ายก็ทำไม่เคยทัน แถมที่ทำไปก็ผิด

จนวันหนึ่งที่ผมทนความรู้สึกนั้นไม่ไหว ผมตัดสินใจลุกขึ้นมา "ลองผิด" ด้วยตัวเอง และนั่นคือจุดที่ผมค้นพบความจริงว่า...

ผมเปลี่ยนวิธีทบทวนใหม่หมด หลังเลิกเรียน ผมจะเอาทุกสิ่งที่เรียนในวันนั้นมา "เขียนใหม่ด้วยลายมือตัวเอง" ตั้งแต่อายุ คุณสมบัติ ไปจนถึงกลเม็ดคิดลัด จากนั้นก็ "ลบแล้วทำซ้ำ" วันแรก 10 ข้อ ผมอาจทำถูกแค่ 6 ข้อ แต่ผมไม่ท้อ ข้อไหนผิด ผมเปิดดู... แล้วทำใหม่ วันต่อมา ผมก็ทำแบบเดิมอีกครั้ง

ผมเพิ่งเข้าใจในวันนั้นเองว่า การเรียนมันเหมือน "การเติมน้ำใส่แก้วก้นรั่ว" เราจะเติมบ้างหยุดบ้างไม่ได้ เพราะน้ำจะรั่วออกหมด เสียเวลาเปล่า เราต้องเติมให้ต่อเนื่องและมากพอจนมันล้นออกมา

และแล้ววันที่น่าอัศจรรย์ก็มาถึง... วันที่ผมเห็นข้อสอบแล้วไม่ได้ "นั่งคิด" แต่ผม "ลงมือทำ" ทันที... โดยอัตโนมัติ! สมองมันร้องอ๋อออกมาเองว่า "ข้อนี้น่ะเหรอ? เคยทำมาแล้ว!"

ผมจึงได้รู้ความลับข้อที่ใหญ่ที่สุดว่า คนที่เตรียมตัวมาพร้อม เขาไม่ได้เข้าไปนั่งคิดในห้องสอบครับ เขาเข้าไปนั่งทำอย่างเดียว! ประสบการณ์ครั้งนั้นเปลี่ยนชีวิตผมไปตลอดกาล มันทำให้ผมรู้ว่าความสำเร็จไม่ได้มาจากพรสวรรค์ ไม่ได้มาจากความฝันที่สวยหรู ไม่ใช่เรื่องของคนเรียนๆ เล่นๆ แล้วจะทำได้ แต่มันมาจาก "ความมานะพยายามอย่างต่อเนื่อง"